Dit jaar verzorgt POPOP in de schouwburg te Nijmegen een programma waarin drie op zichzelf staande performances plaatsvinden. Daarnaast vertonen wij een art film op groot scherm. Uiteraard staat alles in het teken van performance art.
- Art film “A cow won’t eat the foxes when the grass is dry” :
“A cow won’t eat the foxes when the grass is dry” een site-specific visuele kunstfilm van het kunstenaarsduo Monika Deimling & BBB Johannes Deimling. De film werd gemaakt tijdens de eerste lockdown in 2020, toen het duo drie maanden vastzat in Mato Grosso do Sul, Brazilië. De film is een poëtische ode aan natuur, plek en tijd. Fotografie, performance en geluid creëren een collage-achtige artistieke beleving. Het gevoel over hoe we vandaag de dag leven en wat belangrijk is, wordt door de atmosfeer van de film aangesproken. De film wordt buiten op groot scherm vertoond.
- Have you ever tried to listen to the sound of willow reeds | Roland Farkas
Have you ever tried to listen to the sound of willow reeds, soil or red copper? What are they telling us? Has storytelling been existing since man first looked up at the sky, or does it go back much further than our existence? Is there a language of storytelling that existed way long before human languages were invented? Perhaps these languages are everywhere, but somehow, we no longer have access to them. That’s because we are more in our heads than ever before. Roland Farkas’ sculptures tell stories about his childhood in Slovakia and his Roma roots. Through his performances he tries to connect to new stories that his sculptures want to tell.
Heb je ooit geprobeerd te luisteren naar het geluid van wilgen riet, de aarde of naar rood koper. Welke verhalen vertellen zij ons? Heeft verhalen vertellen bestaan vanaf het moment dat de mens voor het eerst naar de lucht keek of gaat het veel verder terug dan ons bestaan? Is er een taal voor verhalen vertellen die al bestond voordat menselijke talen werden uitgevonden? Misschien bestaat die taal nog steeds, ergens, maar kunnen wij er niet langer meer bij, omdat we steeds meer in onze hoofden zijn gaan zitten. Zijn sculpturen vertellen verhalen uit zijn kindertijd in Slowakije en zijn daarbij het hebben van Roma roots. Door zijn performances probeert Roland Farkas een verbinding te maken met de nieuwe verhalen die zijn sculpturen willen vertellen.
- My echo, my shadow and me | Danielle Brans en Petra de Vries | Arte de Présence
“Gevangen als in een onderaards verblijf vindt deze performance plaats achter deuren die normaal gesproken gesloten blijven voor het publiek. Zo beleef je de schouwburg op een manier zoals je hem nog niet eerder hebt beleefd! Het enige dat we waarnemen zijn schaduwen en echo’s.” Is er een ontsnapping mogelijk en willen we dat eigenlijk wel? Te zien in de catacomben van de schouwburg.
- Leun | interactive voorstelling door Elky Rosa Gerritsen en Godelieve Meijers
“LEUN” is een intrigerend fysiek avontuur dat focust op het concept van leunen. Het biedt een ontdekkingsreis naar afhankelijkheid, waarbij de deelnemers de mogelijkheid krijgen om zich volledig over te geven aan de ervaring. Te zien in het theatercafé van de schouwburg.