Finissage: 31 mei en 1 juni van 1300 – 1700 uur
Experiments about art
Nog eenmalig te zien :
“What to wear to the revolution?”
Strijders vormen een rode draad in het oeuvre van Ans van der Vleuten (1961). Als een antropologe bestudeert ze de soms bizarre aankleding, het machogedrag van de strijders alsmede het taalgebruik van de propaganda. De beelden van strijders, haalt ze overal vandaan, ongeacht tijdperk, herkomst of ideologie. De beelden gaan in een grote mixer samen met elementen uit fashionshows, lifestyle magazines, en idyllische vakantieparadijzen.
Haar interesse begon in de vroege jaren negentig met een fotoreportage die ze zag in een tijdschrift, over de strijders in een toen actuele oorlog. Ze zagen er angstaanjagend uit, de heren, en keken recht in de camera. Tot de tanden bewapend, uitgedost met roze pruiken, peignoirs en ovenwanten, poserend met enorme teddyberen. Een bizarre combinatie van carnaval en oorlog: gewelddadig, grof en theatraal, midden in de rauwe werkelijkheid van professionele moord en doodslag.
Strijders vormen een rode draad in het oeuvre van Ans van der Vleuten (1961). Als een antropologe bestudeert ze de soms bizarre aankleding, het machogedrag van de strijders alsmede het taalgebruik van de propaganda. De beelden van strijders, haalt ze overal vandaan, ongeacht tijdperk, herkomst of ideologie. De beelden gaan in een grote mixer samen met elementen uit fashionshows, lifestyle magazines, en idyllische vakantieparadijzen.
Haar interesse begon in de vroege jaren negentig met een fotoreportage die ze zag in een tijdschrift, over de strijders in een toen actuele oorlog. Ze zagen er angstaanjagend uit, de heren, en keken recht in de camera. Tot de tanden bewapend, uitgedost met roze pruiken, peignoirs en ovenwanten, poserend met enorme teddyberen. Een bizarre combinatie van carnaval en oorlog: gewelddadig, grof en theatraal, midden in de rauwe werkelijkheid van professionele moord en doodslag.
In het beeldend werk van Inge Leuverink vormt de fragiliteit van het mens-zijn het leidende thema. Oog in oog staan met onze eigen vergankelijkheid, waarin de tijd lagen wegschuurt. Het levert rafelranden en losse eindjes op. Dit vindt zijn weerslag in de kwetsbaarheid van de gebruikte materialen en vertragende technieken. Opstapeling van tekst en beeld, de zoekende lijnen leveren een poëtisch eindbeeld op dat opnieuw om beschouwing vraagt.
In het werk “Ab imo pectore “, uit het diepst van mijn hart, dat in deze expositie getoond wordt, ligt de nadruk op de fysieke kwetsbaarheid van de mens. Hoe makkelijk wordt het dooraderde weefsel geschonden, raakt de huid gebarsten, angst om het eigen voortbestaan ligt altijd op de loer.
Inge Leuverink heeft in 2019 haar opleiding aan ArtEZ Arnhem afgerond. Haar atelier heeft ze in Nijmegen. Daarnaast geeft ze Beeldende Vorming aan de Marnix Academie in Utrecht.
In her visual work, Inge Leuverink explores the fragility of the human being. Face to face with our mortality unravels life, layer after layer scrubbed away by time. It is reflected in vulnerability of the materials en the applied delaying techniques. Accumulation of text and image, scribbles searching their way, all leading to a poetic final image .
The artwork “Ab imo pectore”, from the depths of my heart, refers to fysical vulnerability of mankind. How easy the veined tissue is torn, the skin cracked….the fear to perish always immanent.
Inge Leuverink completed her education at ArtEZ Arnhem in 2019. Her art studio is located in Nijmegen. Next to her work as an artist, she’s an art teacher at the Marnix Academy in Utrecht.
www.ingeleuverink.nl
artwork@ingeleuverink.nl
In het werk “Ab imo pectore “, uit het diepst van mijn hart, dat in deze expositie getoond wordt, ligt de nadruk op de fysieke kwetsbaarheid van de mens. Hoe makkelijk wordt het dooraderde weefsel geschonden, raakt de huid gebarsten, angst om het eigen voortbestaan ligt altijd op de loer.
Inge Leuverink heeft in 2019 haar opleiding aan ArtEZ Arnhem afgerond. Haar atelier heeft ze in Nijmegen. Daarnaast geeft ze Beeldende Vorming aan de Marnix Academie in Utrecht.
In her visual work, Inge Leuverink explores the fragility of the human being. Face to face with our mortality unravels life, layer after layer scrubbed away by time. It is reflected in vulnerability of the materials en the applied delaying techniques. Accumulation of text and image, scribbles searching their way, all leading to a poetic final image .
The artwork “Ab imo pectore”, from the depths of my heart, refers to fysical vulnerability of mankind. How easy the veined tissue is torn, the skin cracked….the fear to perish always immanent.
Inge Leuverink completed her education at ArtEZ Arnhem in 2019. Her art studio is located in Nijmegen. Next to her work as an artist, she’s an art teacher at the Marnix Academy in Utrecht.
www.ingeleuverink.nl
artwork@ingeleuverink.nl
Jonathan Stavleu combineert meerdere objecten in ruimtelijke diorama’s. Zijn kleine sculpturale installaties zijn vaak op zoek naar een manier om cinematische verhalen in een driedimensionale ruimte uit te voeren. Hij werkt daarbij vaak op schaal om grote momenten klein te doen voelen en kleine momenten groot. Hiervoor gebruikt hij vaak alledaagse huishoudelijke objecten die herkenbaar zijn voor de toeschouwer. De toevoeging van geluid, licht en beweging speelt vaak ook een belangrijke rol in zijn werk.
Stavleu is afgelopen zomer afgestudeerd van zijn Bachelor of Fine Art op de HKU in Utrecht
https://www.jonathanstavl.eu/
Stavleu is afgelopen zomer afgestudeerd van zijn Bachelor of Fine Art op de HKU in Utrecht
https://www.jonathanstavl.eu/
