Expositie “What Els, Joos?” stond gepland voor 15 januari 2021, en toen hoopvol voor 22 januari 2021. Uiteindelijk konden we deze mooie tentoonstelling alleen op afspraak aan een zeer selectief publiek laten zien.
artist statements
Els Jacobs
Vanuit mijn fascinatie voor wat er in de verte en achter de horizon is, maak ik werk dat landschappelijk en abstract is. Het kunnen uitkijken over het strand en de zee en de vergezichten in bv de Yorkshire Moors maken mij heel gelukkig. Het is alsof het mijn hoofd en lichaam lichter maakt als ik daar ben. Als kind had ik al de behoefte te verdwijnen en even niet in deze wereld te zijn.
Ik werk met en op papier, karton, plakband, metaal, plastic en alles wat ik maar tegenkom. Ik werk graag ruimtelijk, omdat het mij veel mogelijkheden geeft mij uit te drukken. Maar ook op het platte vlak voel ik me thuis. Ik houd van het combineren van materialen en maak ook gebruik van taal en geluid. Soms combineer ik de installaties met videowerk.
In deze expositie heb ik samengewerkt met Joos van der Zanden. Soms was het werk goed te combineren, soms ook helemaal niet. Het stimuleerde ons om op elkaars werk te reageren, elkaar te ondersteunen en met een frisse blik naar elkaars werk te kijken. Ik vond ons een fantastische combi.
Joos van der Zanden
In december 2020 wilde ik mijn kunstenaarschap opnieuw uitvinden. Tijdens de Lockdown besloot ik alleen te werken met de materialen die ik sinds een paar jaar met me meesleep, met als vertrekpunt drie zakken met door mezelf afgedankte gedragen kleding. Tezamen met een verzameling wol, prachtige boomstronken en wat persoonlijke items zoals een vaasje die ik van mijn lieve vriendin Mayke kreeg en dat voor oud vuil in mijn atelier stond, een door mijn zus gehaakt en ondraagbaar poezenmutsje, alsmede mijn eigen lichtblauwe kinderdekentje die ik meenam uit het huis van mijn overleden moeder, ontstonden er diverse wezentjes waar ik blij van werd. Was het een hang naar het persoonlijke in het onpersoonlijke coronatijdperk? Een ode aan mijn jeugd en aan dat wat me dierbaar is en ik niet vaak genoeg uitspreek? Of zocht ik naar anti-figuren in de abstracte wereld van het werk van Els Jacobs?
