Categorie: Archief

POPOP X MERLEYN | THINKING ABOUT A STAGE

POPOP presenteert dit jaar tijdens de Kunstnacht een bijzondere samenwerking met het performatieve collectief Broken Toaster Records. Onder de noemer “Thinking about a stage” nemen zij de vertrouwde concertzaal van Merleyn over voor een avond die volledig in het teken staat van performance art.
Broken Toaster Records – een fictief platenlabel en écht performancecollectief – staat bekend om het bevragen en verstoren van het klassieke podium. Eerder gebeurde dat al bij Sign(Groningen) en Omstand (Arnhem). Nu is het tijd om ook in Nijmegen de vierde wand te laten wankelen.
Verwacht een experimenteel programma met vervagende grenzen: tussen muziek en performance, tussen performer en publiek, tussen begin en einde. Tijden zijn fluïde, het podium wordt gemanipuleerd en spontane ingrepen zijn onderdeel van de opzet.
Een speelse botsing met Carmel’s Karaoke Paradise maakt het geheel extra interactief: karaoke als performance, als spel, als collectief ritueel. Ook performer Danielle Brans is onderdeel van de avond. Haar werk onderzoekt fysieke grenservaringen: “I investigate feelings by challenging my body to a point that it is no longer comfortable.

06 SEPTEMBER – 28 SEPTEMBER 2025
I.S.M. The Big Draw Nijmegen

Op dit moment lijkt er in de wereld te veel tegelijk mis te gaan. Het voelt soms als een soort kortsluiting.

Bedreiging kan verschillende vormen aannemen. In hun werk vertegenwoordigen Ada Dispa en Gabi Rets twee uitersten, twee polen waartussen voor de kijker een spanningsveld ontstaat – vergelijkbaar met een kortsluiting die tegelijk desoriënterend en geladen is.

Ada Dispa toont zwart-witte, grijzige en transparante tekeningen: gevoelige, expressieve verhalen over dood, verdriet en angst. Deze worden scherp gecontrasteerd door felgekleurde, spottende maskers – als een wrange grimas tegenover de ernst van het bestaan.

De platte, wandvullende omgevallen elektromast van Gabi Rets heeft een strakke, technische esthetiek. Tegelijkertijd roept het werk vragen op over onze totale afhankelijkheid van elektriciteit: van wasmachine tot verlichting, van transport tot informatievoorziening – stroom is onmisbaar geworden in ons dagelijks leven. Een papieren elektromast, hoe groot ook, transporteert natuurlijk geen stroom, maar wel zoiets als fascinatie of symboliek. Ze vertegenwoordigt onze kwetsbaarheid, onze afhankelijkheid, en de fragiele schijn van controle. 

Dus wat te doen als elektriciteit en informatievoorziening uitvallen, als een tank op feestbezoek komt, als emoties hoog oplopen en dood, verdriet en angst steeds meer ruimte innemen? Dispa en Rets tonen ons geen oplossingen, maar spiegels – geladen beelden waarin de dreiging tastbaar wordt, en de kortsluiting voelbaar.

To the table! Dinner is ready”. The moment we sit down at the table, it divides the human body into two halves. The upper half is visible to everyone present, while the lower half remains hidden from view. Above, communication unfolds through facial expressions, speech, actions and posture, accompanied by eating and drinking, while below, a different conversation begins. Beneath the tabletop, we encounter restless legs, fingers drumming nervously and small gestures – perhaps even an occasional gentle kick – which often reveals more than words ever could. One might sense the wagging of a dog’s tail or stumble upon the empty shells of past conversations lying like crumbs between the chair legs. Whatever we find there, it is another space and another universe within the same reality. The title Under the Table Is Above represents a poetic and metaphorical exploration of what lies beneath the visible surface. This hidden realm is a counterpart to the visible world, resembling a secret landscape where the private and the public overlap, offering a fresh perspective on the ordinary. When the hidden is observed, it reveals itself and becomes open to transformation.

The collaborative work of the artist duo Monika Deimling and BBB Johannes Deimling is an ongoing dialogue about the subtle moments of existence. From these daily observations emerge works that translate moments that are difficult to express into visible forms. With a blend of serious humor, subtle absurdity and an attentive awareness of the small and inconspicuous, the Dresden-based artist couple craft a world where the ordinary reveals its inherent beauty and uniqueness.

Further Information:
Monika Deimling: https://monikadeimling.com
BBB Johannes Deimling: https://bbbjohannesdeimling.de
PAS (Performance Art Studies): https://performanceartstudies.com

POPOP verwelkomt performancekunstenaar en schrijfster Mirte van den Bos voor een bijzondere residentie waarin zij, samen met haar hondje Feestje, de verhalen over evolutie herschrijft. Niet langer draait het om Survival of the Fittest, maar om Survival of the Softest— een wereld waarin tederheid en expressie de sleutel zijn tot overleving.

Mirte’s werk, geworteld in eco-feminisme, verkent de raakvlakken tussen feminisme en klimaatrechtvaardigheid door middel van taal, interactieve installaties en performances. Geïnspireerd door science-fiction en de meer-dan-menselijke wereld, nodigt ze je uit om samen met haar alternatieve narratieven en parallelle werelden te ontdekken.

Tijdens de residentie bij POPOP onderzoekt Dakota Magdalena Mokhammad de spanningen tussen destructie en creatie, en de relatie tussen loslaten en wederopbouw. Gedurende twee weken wordt een proces van transformatie in gang gezet, waarbij de kunstenaar zich meditatief verhoudt tot het materiaal. Het ritueel wordt vastgelegd in film en fotografie, waarbij de nadruk ligt op de fysieke handelingen, texturen en de geluiden die het proces begeleiden. Dit onderzoek roept vragen op over de aard van verandering, de betekenis van verlies en de sporen die tijd en arbeid achterlaten.

Dakota Magdalena Mokhammad, rondde in 2024 de studie Art & Research af aan St. Joost School of Art & Design, Den Bosch.  Zij won dat jaar de Jheronimus Atelierprijs en de Lucasprijs.

Voor de eerste POPOP Performance Night op 30 november 2024 te Nijmegen vraagt POPOP Jessica van Deursen om voor deze Night een nieuwe en dus vijfde editie van “Dear Shapes in Space” te ontwikkelen. 

Dear Shapes in Space is het overkoepelende thema waarin Jessica middels performanceart de voor de aarde onzekere toekomst bevraagt. Voorafgaand aan het tot stand komen van deze edities waarin zij o.a. werkt met studenten van de Willem de Koning Academie, vraagt zij de kunstenaars/makers na te denken over hoe de wereld er in pakweg 50 jaar uit zou kunnen zien en wat daarvoor nodig zou kunnen zijn en hoe dit in een performance vormgegeven kan worden. Tijdens deze vijfde editie, putten de kunstenaars inspiratie uit het boek Earth Emotions van ecofilosoof Glenn Albrecht.  De performers tonen hun visie, wensen en betogen voor de toekomst middels diverse media als beweging, audiovisuele installaties,  spoken word en durational performances.

Performers:

Ni Wayan Cynthia, Yair Callender & Işıl Ercanlı, Daauwe van Huizen, सूर्य & دَاوُود , Louis Nurcombe, Lio Spinnewijn & team, Hannah Staal, Berendine Venemans, Toine Klaasen & Joey Schrauwen, Nino den Hartog & Estebe Duin Rodrigues, Linde Rosa, Luca van der Laar, Sam de Lange, Elky Rosa Gerritsen & Danielle Brans.

Jessica van Deursen 

Performance is het scheppen van kunst waarbij het menselijk lichaam het materiaal en medium is: een inherent humane kunstvorm die alle aspecten van het mens-zijn toont en onderzoekt. Ze deelt emotie, is politiek, activistisch, poëtisch, experimenteel en hybride. Ze is soms niet herkenbaar als kunst en daardoor in staat te verrassen en te overdonderen tot in elke vezel van ons bewustzijn, voorbij reikend aan al reeds bekende kunststrategie en bijbehorende verwachtingen van publiek. 

Voor deze expositie namen Siwek en Siebers het fenomeen van uithuwelijken als uitgangspunt: de kunstwerken kozen elkaar niet zelf, maar het waren Siwek en Siebers die hen koppelden. Bij het selecteren van de kunstwerken keken ze naar hun kansen op de huwelijksmarkt. Ze concentreerden zich op hopeloze gevallen die kansloos waren om op eigen kracht een partner te vinden. Ze haalden hoogbejaarde vrijgezellen van zolderkamers en lang vergeten spinsters uit archiefkasten. Zo bliezen ze nieuw leven in hun uitzichtloos bestaan. Ze plukten groene blaadjes van op sterven na dode bomen en plantten die naast woekerende wildgroei. Met één doel voor ogen: samen staan ze sterk, tot de dood hen scheidt.

Het werk van Siwek en Siebers heeft een aantal kenmerken gemeen: ambachtelijk, persoonlijk, ingetogen, niet gericht op populariteit. 

Agata Siwek (Pionki, 1972) werkt op de grens van beeldende kunst, design en literatuur. Ze is geïnteresseerd in bijna alles en staat bekend om haar kritische vragen, zinloze ondernemingen, aandoenlijke installaties, humor en poëzie. Door talloze verhuizingen, van stad naar dorp, van Oost- naar West-Europa en van Brabant naar Limburg, is ze de wereld vanuit verschillende perspectieven gaan bekijken. Haar werk heeft één boodschap: niets is wat het lijkt.  

Piet Siebers (Horst, 1953) woont en werkt in Oirlo. Daar heeft hij ook zijn atelier en galerie p.ARTS.s, waarin hij exposities met gastkunstenaars organiseert. Hij is opgeleid aan ArtEz Arnhem en werkt vooral in hout. Zijn inspiratiebron is doorgaans de mens, met heel zijn hebben en houden. Dit leidt tot gevarieerd werk: van fijn gedetailleerd snijwerk tot grove abstractie, van groot tot klein.