Be A Transformer

16, 23 en 30 april 2023

In samenwerking met MAAS ruimte voor kunst vinden er 16, 23 en 30 april door Ronald de Ceuster, Valerie Ludwig, Danielle Brans en Els Jacobs op drie zondagen live performances plaats in het Transformatorhuisje aan de Hezelstraat in de Ooij, bij Nijmegen. Aanvang telkens om 15:00 uur. So be on time!

Lees verder “Be A Transformer”

Project Tippelzone 2023

In 2022/2023 mochten wij meedenken over de herinrichting van de tippelloods te Nijmegen. De dames die aldaar werken, bevonden zich in een troosteloze, gure en onaantrekkelijke loods. Op initiatief van Anna Frik, ex-sexwerker, heeft POPOP de ruimte enorm gepimpt en omgeturnd tot een fijnere plek. Elk afwerkhokje kreeg een eigen inrichting en stijl: hiervoor waren Els Jacobs en Joos van der Zanden verantwoordelijk. Met dank aan het behang van Knust press. Op een dode muur kwam er een enorme mural van illustrator Gigi van de Grevensbroek. En in de vrije ruimte kwamen er de prachtige sexy bloem vlaggen te hangen. Speciaal voor deze gelegenheid ontworpen en gemaakt door kunstenaar Ans van der Vleuten. Aan dit project werkten diversen vrijwilligers mee.

POPOP Performance HUB#4 / Kunstnacht Nijmegen 2022


DANCING STARS:  Dakota Mokhammad 
Dancing Stars is een realistisch sprookje over het hebben van een identiteit en het ontbreken van een lichaam dat daarmee correspondeert.

IK VAL NIET / Elky Rosa Gerritsen & Daniëlle Brans (Photo : Henk Beenen)

Miranda Rikken & Jeanne Janssen / Expositie / Residency Dreamcatchers in Traffic / Belastingkantoor 2022


Twee kunstenaars werken van 24 januari tot 18 februari 2022, samen bij POPOP in residentie. Daarna presenteren ze gelijktijdig hun werk. Beide kunstenaars werken met alledaagse materialen en bijzondere voorwerpen.

Bij Jeanne Janssen voert experiment en onderzoek de boventoon. Haar werk kan een gevoel van onbehagen en verwarring oproepen. Zij werkt met alledaagse materialen met een bepaald lichte esthetiek en en brengt met licht, schaduw en vreemde voorwerpen verhalen die niet bestaan.

Miranda Rikken gebruikt, de tijdgeest, de plek, de stad. Ze maakt sculpturen die verbinden. Achter de ramen spreken “handen” woorden als “Hallo”.