Verdraaid
Kennelijk heb ik er lang overheen gekeken.
Iets dat al jaren hetzelfde is, maar pas net tegen mij hallo durfde te zeggen.
Of was het andersom? Dat het al jaren tegen mij aan het praten was en ik pas net begon te luisteren?
Hoe het ook zij, wij tweeën kwamen samen op een moment dat we er beiden aan toe waren.
Meteen ben ik benieuwd voor hoelang dat zou zijn…
In the belief that every – thing has endlessly more potential than we act on or even can imagine, I’m looking for the life behind the object. The object triggers us to interact with it. It influences us, but at the same time we influence the object. If everything has a bottomless potential, is everything the same to me? No! I enjoy some stuff more than others. How to value things?
Als beeldend kunstenaar houdt Lucas Sloot (1988) zich bezig met de verbanden tussen hem en de dingen uit zijn omgeving. Deze dingen kunnen van alles zijn; van ruimtes, voorwerpen, gebouwen en dieren tot abstractere vormen als tijd, kennis, meningen en emoties. Al deze vormen lijken met elkaar in verband te staan en zo invloed op elkaar uit te oefenen. Soms vormen ze elkaars context en lijken zo elkaar betekenis te geven. Wat gebeurt er dan met het een als het ander veranderd? Verandert dat ene dan zelf ook? Op soms een analyserende en soms juist een gevoelsmatige wijze onderzoekt Sloot deze veranderingen om zo op zoek te gaan naar de werkelijke essentie van de dingen om hem heen.
De werken vragen je opnieuw te kijken naar objecten en dingen. Naar de mogelijkheden en beperkingen die deze dingen in zich dragen. Ze worden voornamelijk vertaald in houten constructies en objecten, video’s, digitaal werk en ingrepen in bestaande situaties. www.lucassloot.com
Verdraaid nog aan toe!
Je lag al veel langer in mijn atelier,
Bedekt, verstopt, onzichtbaar, in stukken,
Maar nu heb ik je bij elkaar geraapt,
met je gespeeld en kwam je volledig tot leven,
om elkaar hallo te zeggen.
In het werk van Jeanne Janssen worden foto’s/ objecten dusdanig gecombineerd en bewerkt tot een speels beeld dat een vervreemdend en soms unheimlich gevoel oproept. In de materialen is regelmatig verval af te lezen, dat door de jaren heen ontstaan is.
De 3D werken zijn tot stand gekomen door bekende voorwerpen dusdanig te vervormen, te bewerken, te versnijden, te verdraaien en/of te bedekken zodat de oorsprong van de voorwerpen niet altijd meer te achterhalen is. Objecten met een alledaagse, voor iedereen herkenbare vorm, worden ontleed en tot een totaal ander object samengesteld. Een aantal werken heeft door deze gedaanteverwisseling een organische vorm gekregen.
In de collages speelt de passie voor vervallen panden en oude ijzeren voorwerpen een rol, welke een inkijkje geven in de geschiedenis van de maker. Meerdere van de oude voorwerpen zijn afkomstig uit een oude werkplaats waar zij zelf als kind dagelijks rondliep. www.instagram.com/jeannejeanne63
Het eerste wat Marieke Noort eind 2018 verhuisde naar haar huidige atelier was een oude leerlooierspers. Deze wordt gebruikt als een soort etspers om materiaaldrukken te maken. Daarnaast gebruik ze zeefdruk en zelfgemaakte agar-agarplaten. Agar-agar is plantaardige gelatine. Er wordt vooral geëxperimenteerd met planten zoals ‘onkruid’, snoeiafval en uitgebloeide bloemen, maar stukjes karton, draadjes of direct tekenen met penseel en een oude creditkaart behoren ook tot haar arsenaal.
Een plantendruk levert bijna altijd prachtige beelden. “Mooi”, zegt Marieke Noort, “maar daar ben ik niet persé naar op zoek. Ik zoek naar beelden die mijn verhaal in mijn handschrift vertellen. Hemdjes, heupen, gezichten, een enkele keer een jurk en vooral vazen zijn de vormen die me de laatste tijd veel inspiratie en mogelijkheden gaven. Ik gaf mijzelf de opdracht om 100 vazen te maken in unieke monoprints. Het werden er 107. De laatste deden me aan bommen denken. Dat wordt wellicht een nieuwe serie.” www.mariekenoort.nl www.instagram.com/marieke.noort